15 sierpnia wierni obchodzili uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Parafianie kościoła Świętego Jana Nepomucena w Dubnie modlili się również za Ukrainę, która obecnie broni swojej niepodległości, a przy okazji także za Wojsko Polskie, gdyż w tym dniu przypada jego święto.
16 sierpnia członkowie Dubieńskiego Towarzystwa Kultury Polskiej na czele z prezesem Kazimierzem Boberem oraz parafianie wraz z proboszczem, ks. dziekanem Grzegorzem Oważanym, udali się na cmentarz przy ulicy Myrohoszczańskiej w Dubnie. Tu w zbiorowej mogile spoczywają żołnierze Wojska Polskiego, którzy 105 lat temu polegli w bitwie pod Chorupaniem walcząc z 1 Armią Konną Budionnego, dążącą do eksportu bolszewizmu na całą Europę.
Ks. dziekan Grzegorz Oważany odprawił nabożeństwo nad grobem żołnierzy. Przed modlitwą Kazimierz Bober wyraził wdzięczność narodowi polskiemu za solidarność i wsparcie Ukrainy w wojnie z Rosją.
105 lat temu, w lipcu 1920 r., grupa gen. Franciszka Krajowskiego, stanowiąca lewe skrzydło 6 Armii Wojska Polskiego, broniła frontu nad Ikwą na odcinku Krzemieniec–Dubno, walcząc z kawalerią Siemiona Budionnego.
13 lipca Grupa Krajowskiego opanowała Dubno, a następnie, odrzuciwszy przeciwnika w stronę Smordwy i Młynowa, zdobyła Chorupań. Rozpoczęto wówczas wzmacnianie załogi fortu Zahorce, obsadzanie przejścia przez Ikwę, od Krzemieńca aż do Ptyczy, żeby zabezpieczyć tyły 18 Dywizji Piechoty, otoczonej przez konne dywizje Budionnego.
Już 14 lipca wojsku Budionnego udało się ponownie opanować Dubno i Chorupań. Kontrnatarcie na te miejscowości 18 Dywizja Piechoty rozpoczęła 16 lipca, zajmując m.in. Tarakanów, później wypędzając bolszewików z Dubna. 17 lipca Wojsko Polskie odzyskało Chorupań, następnie co prawda musiało odeprzeć kilka kolejnych natarć przeciwnika. Nad ranem 20 lipca jednostki Grupy Krajowskiego zmuszone były do opuszczenia wsi i wycofania się do rejonu Werba–Białogródka, część jednostek skierowała się na Radziwiłłów.
W walkach pod Dubnem i Chorupaniem poległo, zostało rannych lub zaginęło ok. 800 polskich żołnierzy. W Dubnie, na cmentarzu przy ulicy Myrohoszczańskiej, zachował się grób żołnierzy 49 Pułku Piechoty WP, którzy zginęli w bitwie pod Chorupaniem. Opiekują się nim członkowie Dubieńskiego Towarzystwa Kultury Polskiej oraz parafianie kościoła Świętego Jana Nepomucena.
Tekst: Jana Kłymczuk,
Dubieńskie Towarzystwo Kultury Polskiej
Fot. Ałła Owsijuk, Oksana Hryhoriewa
POLONIJNA AGENCJA INFORMACYJNA - KOPIOWANIE ZABRONIONE.
NA PODSTAWIE: monitorwolynski.com
NAPISZ DO REDAKCJI - PODZIEL SIĘ WIADOMOŚCIĄ
Wyjątkiem jest uzyskanie indywidualnej zgodny redakcji, wówczas zgodnie z prawem autorskim należy podać źródło:
Polonijna Agencja Informacyjna, autora - jeżeli jest wymieniony i pełny adres internetowy artykułu
wraz z aktywnym linkiem do strony z artykułem oraz informacje o licencji.